Zo’n bijzonder moment in iemands leven…

Een paar maanden geleden werd ik gebeld door Helen, haar man was erg slecht, hij had een euthanasiewens en ze wilde alvast beginnen aan de voorbereidingen van de uitvaart omdat ze wist dat ze daar tóch voor kwam te staan. Haar zoon was veel in het buitenland en daardoor had ze het gevoel ook om maar vast goed voorbereid te werk te gaan.
Een paar dagen later kwam ik bij haar om het er met haar eens over te hebben wat de wensen van haar man nog waren. Haar man kon dit gesprek zelf niet meer voeren, dus samen hebben wij alles op papier gezet. Dit gaf haar heel veel tijd om over dingen goed na te denken en rust dat ze al heel veel geregeld had als het dan zover zou zijn. In haar hoofd had ze bewust of onbewust al heel wat keuzes gemaakt, dat merkte ik wel. Het was al langere tijd duidelijk dat het zo niet langer kon. Haar man kon en wilde zelf ook niet meer.
Woensdagavond, een paar weken later, ging de telefoon. Het was Helen, haar man was zojuist overleden. Met een uurtje zou ik bij haar zijn; ik pakte mijn spulletjes bij elkaar en friste mijzelf even op.
Samen hebben we haar man verzorgd. Zoonlief in het buitenland werd gebeld en dat vond Helen lastig zo midden in
de nacht. Ik adviseerde haar het tóch te doen.
Tot diep in de nacht hebben we samen over van alles en nog wat gepraat en vooral veel espresso’s gedronken om wakker te blijven tot meneer werd opgehaald.
De lieve dames van het zorgteam kwamen meneer ophalen en begeleidden hem naar de overbrengauto.
Het was 3:00 uur in de nacht, daar stonden we dan samen bij de deur van het verpleegtehuis. Meneer ging mee in de overbrengauto. De deur van de auto mocht ze zelf dicht doen en dan gaat hij weg. Blij was ze dat ze er even niet alleen voor stond. Met Helen in mijn arm hebben we samen gekeken tot de auto om het hoekje was. Daarna heb ik haar weer veilig naar haar eigen huis gebracht.
In bed gaat dan toch even deze bijzondere nacht nog een keertje voorbij en denk ik aan Helen, die lieve vrouw die nou ineens alleen is. Dan ben ik toch weer heel dankbaar dat ik mensen zo mag begeleiden bij zo’n bijzonder intiem en emotioneel moment van iemands leven..