Inmiddels heb ik al veel kinderen mogen begeleiden tijdens een uitvaartweek.
Wat ik elke keer weer merk, is dat ze het liefst bij het afscheid betrokken willen
worden, gelijk vanaf het begin.

Zo kwam ik onlangs bij een familie waarvan de oma was overleden. Bij
aankomst zaten kinderen en kleinkinderen rondom het bed. Oma had net haar
laatste adem uitgeblazen. Op de vraag wie er zou willen helpen bij haar laatste
verzorging, antwoorden alle kleinkinderen – in de leeftijd van 14 tot 21 jaar – dat ze dat wel wilden.

Gelijk werd er van alles uit de kast gehaald; kleding, sieraden, make-up en
parfum, om oma weer zoveel mogelijk oma te laten lijken. Ook de reacties van
de kinderen maakten me weer bewust. Van “ik wist niet dat wij nog aan oma
mochten komen als ze overleden zou zijn” tot “ik vind het veel minder eng om
te helpen dan ik dacht”.

Ook de volgende dagen lieten de kleinkinderen ieder op hun eigen manier zien een bijdrage te willen leveren aan het afscheid van oma. Soms tot verbazing
van hun ouders. Tijdens het afrondende gesprek heb ik ze oprecht bedankt
voor hun inzet. Waarop één van hen zo mooi zei: “Ik vond het heel fijn dat ik dit
nog voor oma kon doen”. En zo is het maar net. In tijden van rouw voelt het
goed om een steentje bij te kunnen dragen. Of je nou volwassen bent of kind…